BY FOROUGH BAKHTIARIAN

BY FOROUGH BAKHTIARIAN

TRANSLATED BY SAJAAD MALEKSHAAHI

In the old alleys of the city,

In the absence of our eyes,

Tied to an eternal vow,

getting lost;

Like a law,

Between two people, two mouths,

O, your absence,

A gateless city, with shattered rebels,

In a desperate gamble,

On the obscure borders of the world,

From this silence,

I won’t find cure;

From the stateliness of your Babel’s Tower

With thousands of languages

That they won’t tail each other’s route,

Call my name...

O, wounded by the image of your loneliness in the mirror,

Drawn from the ancient verses,

Call my name.

The dagger that teared is my constant shadow…

With dust on the mirror,

With your mouth stitched shut,

Shrouded in the gloom of faces hidden behind the mask.

Call my name,

Call my name...

Human is alone on the sea.

#translation #poetry #forough_bakhtiarian

در کهنه کوچه های شهر

در غیاب چشم های ما

با توافقی ابدی

گم شدن؛

همچون قانون

میان دوتن، دو دهان،

ای غیابت

شهر بی دروازه ای با عاصیان ملول

در قمار،

در مرزهای نامعلوم جهان،

از این سکوت

جان به در نمی برم؛

از شکوه برج بابلت

با هزاران زبان

که رد هم را نخواهند گرفت؛

نام من را بخوان...

ای یکه خورده از تصویر تنهایی خودت در آینه،

ازمیان آیه های کهن،

نام من را بخوان.

همدستم با دشنه ای که درید...

با غبار روی آینه

با دهانت که دوختند

با توافق چهره های پشت نقاب،

نام من را بخوان

نام‌ من را بخوان...

<آدمی تنهاست روی آب>

#فروغ_بختیاریان