مال من|چارلز بوکوفسکی

مثل یک توده گوشت لم‌داده.

می‌تونم کوه تهی متعال کله‌ش رو حس کنم

با‌این‌وجود اون هنوز زنده‌س. خمیازه می‌کشه و

دماغش رو میخارونه و

پتوها رو مهیا می‌کنه.

به‌زودی می‌بوسمش شب‌خوش

و خواهیم خوابید.

و دورتر اسکاتلند است

و زیر زمین

موش امریکایی جنبان است.

صدای موتورها را در شب می‌شنوم

و از میان آسمان

یک دست سفید چرخان است:

شب خوش، عزیز، شب خوش.